De Austin A40 Somerset Coupé van de buren
De Austin A40 Somerset Coupé met gesloten kap
Mijn ouders en ik woonden te Laken, in de buurt van de Expo, het paleis van Laken en de Heizel. Men was Expo ’58 aan het bouwen, en paar jaar later was hij open voor het publiek. Blijkbaar boerden mijn ouders niet slecht want zij dachten aan een auto kopen, tweedehands natuurlijk. Nog anderen in de buurt hadden hetzelfde idee want langzaam aan parkeerden meer en meer buren hun pas veroverde auto’s langs de stoeprand. Dat waren ook doorgaans tweedehands exemplaren, men moet in het begin natuurlijk niet te gek doen.
In ons geval was de allereerste auto een Skoda 1102 van omstreeks 1952, die we in 1958 in het bezit kregen. In de buurt was o.a. ook een Peugeot 202 (met de lampen achter de motorgrille), een Goliath en een Lloyd te zien. De auto die mijn hart gestolen had was echter een Austin A40 Somerset Coupé. Merk en typebenaming was een mondvol. Vraag mij niet hoe die auto daar verzeild geraakt was en hoe iemand in een eenvoudige arbeiders- en bediendenwijk het in zijn hoofd haalde om die auto, weliswaar tweedehands, aan te kopen. Ik was er in elk geval weg van, van de lijn, van het dashboard en van het typisch Engels interieur met veel edel leder en hout.
Een tekening uit de folder van de Somerset Coupé
De auto was afgeleid van de “gewone” Austin A40 Somerset, die werd gebouwd van 1952 tot 1954. Vanaf 1953 bouwde men bij Austin ook de Coupé-versie. Toen hij bij ons in de straat verscheen, in 1958, had de auto dus al een paar jaar dienst achter de rug.
De “gewone” A40 Somerset
De motor van de Somerset was een 1200cc 4-cilinder waarmee de auto op volle kracht
115 km per uur haalde. Voor zijn tijd was dit mechanisch een moderne auto, want deze was reeds voorzien van een kopklepmotor en een onafhankelijke wielvering.
Motor van de A40 Somerset
Chassis van de A40 Somerset
Dashboard van de Somerset
De versnellingspook bevond zich aan het stuur
Een blik in de kofferruimte
Het mechanisch gedeelte kon mij toen echter allemaal niet zoveel schelen. Waar ik het meest van hield was de lijn van de auto, met veel rondingen en chroom. Ik was ook gefascineerd door het dashboard, waar veel chroom en veel edel hout in was verwerkt
en zich mooie ronde meters in bevonden. Tijdens zonnige dagen keek ik toe hoe de eigenaar het canvas dak opvouwde en met zijn mooie Austin A40 Somerset Coupé de straat uitreed.
(Jan V.E.)
Bronnen:
1) Nick Georgeano: “Autos, Encyclopédie complète, 1885 à nos jours”, Edition de la Courtille
2) Roger Gloor: “Nachkriegswagen, Personenautos 1945 – 1960”, Hallwag Verlag, Bern und Stuttgart.
3) Olyslagers Organisation: “British Cars of the Early Fifties”, Frederick Warne, London and New York.
4) Ton Lohman: “ Oldtimer Catalogus “ Uitgeverij Elmar B.V., Rijswijk.
5) Eigen archieven
Websites:
http://www.philseed.com/austin-a40-somerset.html
http://www.britishmm.co.uk/history.asp?id=81
Een idee van een tekening uit de folder
De kap kon enkel gesloten worden over de achterbank
